زناشویی

چطور با فردی که از ابراز احساساتش جلوگیری می‌کند در رابطه کنار بیاییم؟

داشتن یک رابطه عاشقانه با فردی که در ابراز احساساتش مشکل دارد، می‌تواند چالش‌برانگیز باشد. این افراد اغلب به دلیل تجربیات گذشته، ترس از آسیب‌پذیری یا الگوهای رفتاری خاص، در بیان صریح احساساتشان دچار مشکل هستند. اگر در چنین رابطه‌ای هستید، باید با صبر، درک و استراتژی‌های مناسب با این مسئله برخورد کنید. بهبود روابط زناشویی در اینجا 16 نکته برای کمک به شما در این مسیر ارائه شده است:

  • صبر داشته باشید: تغییر رفتار یک فرایند زمان‌بر است. توقع نداشته باشید او یک‌شبه به فردی احساساتی تبدیل شود.
  • فضای امن ایجاد کنید: محیطی ایجاد کنید که او احساس امنیت و پذیرش کند. به او اطمینان دهید که احساساتش هرچه که باشد، مورد قضاوت قرار نخواهد گرفت.
  • به او فشار نیاورید: اجبار به ابراز احساسات، نتیجه عکس خواهد داد. اجازه دهید او با سرعت خودش پیش برود.
  • روی ارتباط غیرکلامی تمرکز کنید: به زبان بدن، لحن صدا و رفتار او توجه کنید. گاهی اوقات، احساسات از طریق این نشانه‌ها منتقل می‌شوند.
  • انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید: توقع نداشته باشید که او دقیقاً همانطور که شما ابراز احساسات می‌کنید، عمل کند.
  • مثال بزنید: خودتان با صراحت و صداقت احساسات خود را بیان کنید. این می‌تواند به او کمک کند تا الگوهای جدیدی را یاد بگیرد.
  • به جای قضاوت، کنجکاو باشید: به جای اینکه فرض کنید می‌دانید او چه احساسی دارد، سوال بپرسید و سعی کنید از دیدگاه او موضوع را ببینید.
  • مهارت‌های گوش دادن فعال را تمرین کنید: با دقت به حرف‌های او گوش دهید، سوال بپرسید و تلاش کنید تا درک عمیقی از دیدگاه او پیدا کنید.
  • روی نقاط قوت رابطه‌تان تمرکز کنید: به جای تمرکز بر کمبودها، روی جنبه‌های مثبت رابطه تمرکز کنید و از آنها لذت ببرید.
  • در صورت نیاز، به دنبال کمک حرفه‌ای باشید: اگر احساس می‌کنید که نمی‌توانید به تنهایی این مشکل را حل کنید، از یک مشاور یا روانشناس کمک بگیرید.
  • از زبان “من” استفاده کنید: به جای سرزنش یا انتقاد، احساسات خود را با بهره‌گیری از جملاتی که با “من” شروع می‌شوند، بیان کنید. مثلا به جای گفتن “تو هیچ وقت احساساتت را بیان نمی‌کنی”، بگویید “من احساس می‌کنم وقتی احساساتت را بیان نمی‌کنی، از تو دور هستم. “
  • با هم فعالیت‌هایی انجام دهید که صمیمیت را افزایش دهد: انجام فعالیت‌های مشترک، مانند پیاده‌روی در طبیعت، تماشای فیلم یا آشپزی با هم، می‌تواند به ایجاد صمیمیت و نزدیکی بیشتر کمک کند.
  • به او فضایی برای تنهایی بدهید: گاهی اوقات، افراد نیاز دارند که تنها باشند تا بتوانند با احساسات خود کنار بیایند. به او این فضا را بدهید.
  • مراقب باشید که بیش از حد جبران نکنید: سعی نکنید کمبود ابراز احساسات او را با ابراز احساسات بیش از حد از طرف خودتان جبران کنید. این می‌تواند به او فشار وارد کند و باعث شود احساس ناراحتی کند.

مهم‌ترین نکته این است که به خودتان و رابطه‌تان زمان بدهید. اگر هر دو طرف تلاش کنید و به همدیگر احترام بگذارید، می‌توانید بر این چالش غلبه کنید. این رابطه نیازمند درک متقابل و تلاش برای سازگاری است.

1. درک کنید چرا او از ابراز احساسات اجتناب می‌کند.

آیا او در کودکی سرکوب شده است؟ آیا تجربه ی دردناکی در گذشته داشته است؟ آیا از قضاوت شدن می‌ترسد؟ سعی کنید ریشه ی این مسئله را درک کنید تا همدلی بیشتری داشته باشید. بررسی کنید که آیا الگوهای رفتاری خاصی در خانواده او وجود داشته که باعث شده این فرد نتواند به راحتی احساساتش را بروز دهد. اگر می‌دانید که فرد مورد نظر در کودکی یا نوجوانی تجربه سختی داشته، این مسئله را در نحوه برقراری ارتباط با او در نظر بگیرید. در ضمن، دانستن دلیل می‌تواند به شما در یافتن راهکارهای مناسب برای کمک به او در ابراز احساساتش کمک کند.

2. صبور باشید.

رابطه عاطفی - آموزش روابط زناشویی -شناخت مردان و زنان - عشق محبت - روانشناسی مهارت‌های ارتباطی دختران و پسران تغییر رفتار زمان می‌برد. انتظار نداشته باشید که او یک شبه تغییر کند. صبر و شکیبایی شما برای او بسیار ارزشمند خواهد بود. ممکن است گاهی اوقات احساس کنید که پیشرفتی حاصل نمی‌شود، اما مهم این است که به تلاش خود ادامه دهید و به او نشان دهید که در کنارش هستید. تغییر عادات و الگوهای رفتاری قدیمی کار آسانی نیست و نیاز به تلاش مداوم دارد. صبور باشید و او را در این مسیر تشویق کنید. رابطه زناشویی حتی اگر پیشرفت به کندی صورت گیرد، هر قدم کوچک رو به جلو را جشن بگیرید و به او انگیزه دهید. به او نشان دهید که شما به او ایمان دارید و می‌دانید که می‌تواند این چالش را پشت سر بگذارد.

3. فضایی امن و بدون قضاوت ایجاد کنید.

به او نشان دهید که می‌توانید به او اعتماد کنید و هیچ قضاوتی در مورد احساساتش نخواهید داشت.این مهم‌ترین قدم است.وقتی او شروع به صحبت می‌کند، به دقت به حرف‌هایش گوش دهید و سعی کنید احساسات او را درک کنید.از قطع کردن حرف او خودداری کنید.از لحنی آرام و مهربان استفاده کنید و از هرگونه انتقاد یا سرزنش دوری کنید.او باید احساس کند که می‌تواند بدون ترس از قضاوت با شما صحبت کند.به او اطمینان دهید که احساساتش معتبر هستند و شما به آنها احترام می‌گذارید.حتی اگر با احساسات او موافق نیستید، سعی کنید آنها را درک کنید.

به او نشان دهید که شما در کنارش هستید و از او حمایت می‌کنید.

این حس امنیت به او کمک می‌کند تا راحت‌تر احساسات خود را با شما در میان بگذارد.از او بپرسید که چه چیزی به او کمک می‌کند تا احساس امنیت بیشتری کند و سعی کنید آن شرایط را برایش فراهم کنید.

4. سوالات باز بپرسید.

به جای سوالات بله یا خیر، سوالاتی بپرسید که او را تشویق کند تا در مورد احساساتش صحبت کند. مثلاً بپرسید: “امروز چه احساسی داری؟” یا “درباره این موضوع چه فکری می‌کنی؟” سوالات باز به او فرصت می‌دهند تا بدون احساس فشار و اجبار، احساسات خود را بیان کند. به جای اینکه بپرسید “آیا ناراحتی؟”، بپرسید “چه چیزی باعث شده که امروز اینقدر ساکت باشی؟” سعی کنید سوالات شما طوری باشد که او را به فکر کردن و بیان احساساتش تشویق کند. مثلا به جای پرسیدن “آیا از این موضوع خوشت آمد؟”، بپرسید “چه چیزی در این موضوع برایت جالب بود؟” از سوالاتی که پاسخ‌های طولانی‌تری را می‌طلبند استفاده کنید تا او را به صحبت کردن بیشتر تشویق کنید.

5. از زبان بدن خود آگاه باشید.

زبان بدن شما می‌تواند تاثیر زیادی بر احساس او داشته باشد.تماس چشمی برقرار کنید، لبخند بزنید و حالت بدنی باز و دعوت‌کننده داشته باشید.از قوز کردن، اخم کردن و یا نگاه نکردن به او خودداری کنید، زیرا این رفتارها می‌توانند او را مضطرب و ناامن کنند.وقتی او در حال صحبت کردن است، به دقت به او گوش دهید و با تکان دادن سر و یا گفتن کلماتی مانند “بله” و “درسته” به او نشان دهید که به حرف‌هایش اهمیت می‌دهید.از دست به سینه ایستادن و یا قرار دادن دست‌ها در جیب خودداری کنید، زیرا این رفتارها می‌توانند حالت تدافعی به شما بدهند.

سعی کنید با زبان بدن خود به او نشان دهید که صمیمانه به او گوش می‌دهید و از او حمایت می‌کنید.

در آغوش گرفتن و یا لمس کردن بازوی او می‌تواند به او احساس آرامش و امنیت بیشتری بدهد.

6. خودتان الگو باشید.

احساسات خودتان را با او در میان بگذارید. وقتی او ببیند که شما آسیب‌پذیر هستید، ممکن است احساس کند که او هم می‌تواند همین کار را انجام دهد. با بیان احساسات خود، به او نشان می‌دهید که ابراز احساسات اشکالی ندارد و حتی می‌تواند به بهبود رابطه کمک کند. به او بگویید که چه چیزی شما را خوشحال می‌کند، چه چیزی شما را ناراحت می‌کند و چه چیزی شما را می‌ترساند. از به اشتراک گذاشتن تجربیات شخصی خود نترسید و به او نشان دهید که شما هم مانند او انسان هستید و احساسات دارید. با الگو بودن، به او کمک می‌کنید تا درک کند که ابراز احساسات نشانه ضعف نیست، بلکه نشانه قدرت و صمیمیت است. در ضمن، با ابراز احساسات خود، می‌توانید رابطه خود را عمیق‌تر و صمیمی‌تر کنید.

7. انتظارات واقع‌بینانه داشته باشید.

همه افراد به یک شکل احساسات خود را ابراز نمی‌کنند. ممکن است او هرگز نتواند به راحتی احساساتش را بیان کند، و این اشکالی ندارد. مهم این است که او تلاش کند. انتظار نداشته باشید که او دقیقاً مانند شما فکر و عمل کند. تفاوت‌های فردی را بپذیرید و به او فرصت دهید تا به شیوه خودش احساساتش را ابراز کند. به جای تمرکز بر اینکه او چقدر از ابراز احساسات اجتناب می‌کند، بر تلاش‌های او برای تغییر تمرکز کنید. انتظارات غیرواقعی می‌توانند منجر به ناامیدی و سرخوردگی شوند. سعی کنید انتظارات خود را با واقعیت‌های رابطه همسو کنید. به او فرصت دهید تا با سرعت خودش پیش برود و او را برای تغییر تحت فشار قرار ندهید.

8. به دنبال نشانه‌های غیرکلامی باشید.

حتی اگر او نتواند احساساتش را به طور مستقیم بیان کند، ممکن است نشانه‌هایی در زبان بدن، لحن صدا و یا رفتارش وجود داشته باشد که نشان‌دهنده احساسات او باشد. به این نشانه‌ها توجه کنید. مثلا اگر او ساکت و گوشه‌گیر شده است، ممکن است ناراحت باشد. یا اگر بیش از حد فعال و پرانرژی است، ممکن است مضطرب باشد. ازدواج -آموزش رابطه زناشویی-عشق محبت، علاقه - روابط عاطفی به تغییرات کوچک در رفتارش توجه کنید و سعی کنید علت این تغییرات را درک کنید. با دقت به او گوش دهید و سعی کنید نه تنها کلماتی که می‌گوید، بلکه احساساتی که پشت این کلمات پنهان شده‌اند را نیز درک کنید. با توجه به این نشانه‌ها، می‌توانید به او کمک کنید تا احساسات خود را بهتر درک کند و بیان کند.

9. تشویق و تحسین کنید.

هر زمان که او احساساتش را به اشتراک می‌گذارد، او را تشویق و تحسین کنید. این به او کمک می‌کند تا احساس امنیت بیشتری کند و به ابراز احساسات ادامه دهد. به او بگویید که قدردان این هستید که او با شما صادق است و احساساتش را با شما در میان می‌گذارد. حتی اگر احساسات او برای شما ناراحت‌کننده است، باز هم او را تشویق کنید که با شما صحبت کند و احساساتش را پنهان نکند. به او نشان دهید که شما از تلاش او برای بهبود رابطه قدردانی می‌کنید و در کنارش هستید. مهارت رابطه زناشویی با همسر -شناخت مردان و زنان - عشق محبت تشویق و تحسین می‌تواند به او انگیزه دهد تا به تلاش خود ادامه دهد و بر ترس‌ها و موانع خود غلبه کند.

10. از او بپرسید که چطور می‌توانید به او کمک کنید.

از او بپرسید که چه چیزی به او کمک می‌کند تا راحت‌تر احساساتش را ابراز کند. شاید او نیاز به زمان بیشتری برای فکر کردن داشته باشد، یا شاید نیاز داشته باشد که شما به حرف‌هایش بیشتر گوش دهید. از او بپرسید که چه چیزی او را می‌ترساند و چه چیزی او را ناامن می‌کند. با درک این ترس‌ها، می‌توانید به او کمک کنید تا بر آنها غلبه کند. از او بپرسید که چه انتظاراتی از شما دارد و چگونه می‌توانید به او در این مسیر کمک کنید. با پرسیدن این سوال، به او نشان می‌دهید که به نیازهای او اهمیت می‌دهید و می‌خواهید در کنارش باشید. در ضمن، با این کار، می‌توانید اطلاعات ارزشمندی در مورد او و نحوه ارتباط برقرار کردن با او به دست آورید.

11. انتظارات خود را مدیریت کنید.

اگر انتظارات شما غیر واقعی باشند، احتمالاً ناامید خواهید شد و این ناامیدی می‌تواند به رابطه شما آسیب برساند. به جای تمرکز بر کمبودها، بر نقاط قوت او تمرکز کنید و از تلاش های او برای بهبود رابطه قدردانی کنید. با مدیریت انتظارات خود، می‌توانید رابطه ای سالم و پایدار داشته باشید.

12. به سلامت روان خود اهمیت دهید.

رابطه با فردی که از ابراز احساسات اجتناب می‌کند، می‌تواند خسته‌کننده و ناامیدکننده باشد. باید به سلامت روان خود اهمیت دهید و از خودتان مراقبت کنید. اگر احساس می‌کنید که به کمک بیشتری نیاز دارید، از یک متخصص روانشناس کمک بگیرید. یک روانشناس می‌تواند به شما در مدیریت احساسات خود و بهبود رابطه کمک کند. اگر شما سالم و خوشحال باشید، می‌توانید رابطه بهتری داشته باشید.

13. از مشاور کمک بگیرید.

مشاور می‌تواند فضایی امن و بدون قضاوت برای شما فراهم کند تا در مورد مشکلات خود صحبت کنید و به راه حل‌هایی برسید.

14. نقاط قوت رابطه را بشناسید و تقویت کنید.

بر جنبه‌های مثبت رابطه خود تمرکز کنید و نقاط قوت آن را بشناسید. آیا در حل مشکلات با یکدیگر خوب هستید؟ آیا علایق مشترکی دارید؟ آیا از بودن در کنار هم لذت می‌برید؟ با تمرکز بر نقاط قوت رابطه، می‌توانید احساسات مثبت را تقویت کنید و به خودتان یادآوری کنید که چرا این رابطه برای شما ارزشمند است. قدردانی خود را از او به خاطر ویژگی‌های مثبتش ابراز کنید و به او بگویید که چقدر از بودن در کنارش لذت می‌برید.

15. بدانید چه زمانی باید رابطه را ترک کنید.

اگر او هیچ تلاشی برای تغییر نمی‌کند و شما احساس می‌کنید که نیازهای عاطفی شما برآورده نمی‌شود، ممکن است لازم باشد رابطه را ترک کنید. این تصمیم سختی است، اما گاهی اوقات بهترین راه حل است. اگر رابطه شما به سلامت روان شما آسیب می‌رساند، باید به فکر خودتان باشید و تصمیم درستی بگیرید.

16. به دنبال راهکارهای خلاقانه برای ابراز احساسات باشید.

اگر او در ابراز احساسات کلامی مشکل دارد، به دنبال راهکارهای خلاقانه برای ابراز احساسات باشید. می‌توانید نامه بنویسید، هدیه بدهید، یا وقت باکیفیتی را با هم بگذرانید. می‌توانید با انجام کارهای هنری، نوشتن شعر یا داستان، و یا گوش دادن به موسیقی احساسات خود را به اشتراک بگذارید. می‌توانید با انجام فعالیت های فیزیکی مانند ورزش، رقص، و یا پیاده روی احساسات خود را تخلیه کنید. می‌توانید با انجام کارهای داوطلبانه به دیگران کمک کنید و احساسات مثبت را تجربه کنید. با کمی خلاقیت، می‌توانید راهی برای ابراز احساسات خود پیدا کنید که برای شما و شریک زندگیتان مناسب باشد.

نمایش بیشتر

یک دیدگاه

  1. رابطه با کسی که احساساتش را پنهان می کنه مثل تماشای یه فیلم بی صده… همه چیز از صورت و حرکاتش میاد ولی دیالوگی وجود نداره. من توی یه رابطه پنج ساله اینو تجربه کردم و فهمیدم گاهی سکوت ها از هزاران کلمه گویا ترن.

    اینجا چند تا چیز یاد گرفتم که شاید بد نباشه اضافه کنم:

    بعضی آدم ها با کارهایی که انجام می دن دوست دارن رو می گن نه با حرف هایی که می زنن. یه فنجون چای سر وقت یا یادآوری تاریخ تولد خانواده می تونه همون “دوستت دارم” باشه.

    یه روز فهمیدم وقتی از همسرم درمورد احساساتش می پرسم وسط روز شلوغ، جوابی نمی گیرم. اما وقتی شب ها توی تاریکی کنار هم دراز می کشیم، خودش حرف می زنه. زمان بندی مهمه.

    همینطور فهمیدم آدم هایی که کم حرف می زنن، گاهی از اینکه شما به جای اون ها حرف بزنید ناراحت می شن. یکی دوبار پیش اومد وسط جمع احساساتش رو به جای خودش تعریف کنم و دیدم چقدر اذیت شد.

    یه چیز دیگه… گاهی اون سکوت به این معنی نیست که چیزی برای گفتن ندارن، بلکه می خوان مطمئن بشن شنیده میشن. من یاد گرفتم قبل از پرسیدن “حالت خوبه؟” یه نفس عمیق بکشم و واقعا آماده شنیدن باشم.

    👍🌼

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا